среда, 18 июля 2012 г.

Մի կաթիլ ժպիտ..

Բողոքելու բան չունեմ, տոչորվելու առիթ նույնպես, որովհետև ամեն ինչ լավ է (թու-թու-թու:D ): Ու ինչքան լավ է այսպես: Գիտեք մի տարի առաջ մի գրառում արեցի ու գրելու ժամանակ մի երկու երազանք-նպատակ-ցանկություն ձգեցի: Մեկ տարի անց հանդիսավոր պայմաններում հայտարարում ե~մ. տեղ են հասե~լ: Ոչ ոք չէր հավատում ու երևի էլի չի հավատա, բայց իրոք ես ապշած եմ ու շա~տ ուրախ, որովհետև այն ամենը ինչ իրոք "от души" ցանկացել եմ, հիմա ինձ ժպիտ է պարգևում ու ստիպում տհաճ գործն էլ  ժպիտով ու առանց տրտնջալու արագ ավարտին հասցնել:
Շուրջս ակտիվություն է ու հաճելի ամառային մթնոլորտ: Մարդիկ երեկոները զբոսնում են, առանց շտապելու դեպի անավարտ դասերը, գործերը և այլնը: Սովորականից կարճ կամ երկար հագնված աղջիկներ, "որսի" դուրս եկած տղաներ, բոլորից անպակաս արևածաղիկ, որը ամեն "չռթոցի" հետ բաժանվում է երկու մասի ու արագ կերպով հայտնվում մարդկանց ոտքի տակ և վայրկյաններ հետո վերածվում շարքային կեղտի, որը գիշերը կմաքրեն բարի, բայց խեղճ մարդիկ: Փոքրիկների համար ուղղակի երջանկություն է ամառը: Նրանց մի մասը նստում է տանը համակարգչի դիմաց ու խաղում "զոմբիացնող" "մանկական" խաղեր, որոնց շնորհիվ դառնում են ագրեսիվ շրջապատող միջավայրի և մարդկանց հանդեպ: Մյուս խումբը ցեխից ու մոլախոտերից ճաշ ու դեղաթուրմեր պատրաստող երեխաներն են, ովքեր դուրս են իջնում ապրելու համար և իրենց տիկնիկ-երեխաների համար ճաշ պատրաստելու, այսինքն պատրաստվում են անել այդ ամենը իսկական սննդի և դեղաբույսեր հետ (անձնական փորձից եմ ասում):  Չմմոռանամ նշել, որ եկել է բրդի շրջանը: Բակերում գեղատեսիլ տեսարաններ են բացում բազմերանգ բրդերի կույտերը: Ամենաշատ հանդիպող տեսարանը. ձմերուկ, սեխ վաճառող կետերն են, որտեղ իրենց օրերն են գլորում տարբեր տարիքի տղաները (շատ են հանդիպում անչափահասներ):
Շա~տ եմ սիրում քեզ ամառ, բայց կարոտում եմ դպրոցը, քիմիայի զզվելի բանաձևերին ու մաթեմի գրավիչ վարժությունները :D Այսպես էլ է լինում բա: Վայելեք ուղղակի ամառվա յուրաքանչյուր պահը, բայց մի մոռացեք, որ դուք մարդ եք, որը կարիք ունի ուղեղի աշխատանքի և վերջնականապես մի թուլացեք: Փորձեք մի հետաքրքրություն գտնել ու երբ որ հարցնեն ոնց եք, չասեք "յոլա ենք գնում էլի", այլ ժպիտով պատասխանեք "լավ ենք, ապրեք", թեկուզ, որ դա այդպես չէ :Դ Ու երբ որ շատ այդպես ասեք, որոշ ժամանակ հետո կզգաք, որ իրոք կյանքը այդքան էլ մռայլ ու վատը չէ, երկիրս երկիր է (մեզ հույս տանք) ու միայն ծիծաղն ու ժպիտը կփրկեն աշխարհը, այլ ոչ թե փողը ու շքեղությունը:
Ոնց որ երազներն են կանչում` հուսամ հաճելի են: Չմոռանաք, որ տխրությունը իր հետ ընկերներին էլ է բերում, իսկ մենք նրանց չենք սիրում: Ավելի լավ է նա էլ չգա, միայն ժպիտ ժպիտ ու էլի ժպի~տ ^_^ :DDD